HABER: GÜLARA SUBAŞI GÖRÜNTÜ: UĞUR DEMİRCİ
(RİZE) – CHP’nin Rize’de düzenlediği “Çay Mitingi”ne katılan üreticiler, yaş çay alım fiyatının 17 TL açıklanmasına tepki gösterdiler ve “Geçinemiyoruz. En az 25 TL olması lazım” çağrısında bulundular.
CHP’nin çay üreticilerinin sorunlarına dikkati çekmek amacıyla Rize’de 15 Temmuz Demokrasi ve Cumhuriyet Meydanı’nda düzenlediği “Çay Mitingi”ne katılan üreticiler, ANKA Haber Ajansı’na konuştu.
Giresun’dan miting katılan bir yurttaş, “Biz eskiden bir yıllık geçimimizi sağlıyorduk ama şimdi öyle bir politikalar uyguladılar ki artık dünyadaki en pahalı dördüncü ülkeyiz. Bunun çaresi iktidarın değişmesidir. Emekliler olarak açlıkla karşı karşıyayız” dedi.
2024 yaş çay alım fiyatının 17 TL olarak açıklanmasına tepki gösteren üreticiler, şunları söylediler:
“Şu anda bizi bu para kurtarmıyor. En az 25 lira olması lazım. Buna bir çözüm bulunması lazım.”
“Ben Özgür Özel’e çay için geldiği için halka bu kadar zulüm yapılıyor, bunu gündeme getirdiği için teşekkür ediyorum.”
“Çok düşük diyorum. Sözün bittiği yerdeyiz. Başka ne diyebilirim ki? Çayım var ama param yok. İşçiye veriyoruz, gübreye veriyoruz. Bize hiçbir şey kalmıyor ki. Biz bittik.”
“Bir ton çayım var benim, geçinemiyoruz. Verdiği parayla iki tane ekmek alamıyoruz. Çok zor geçinmek. Çayın fiyatının artmasını bekliyoruz. Aşağı yukarı kilogramı 25 lira bekliyorum.”
“Hakkımızı istiyoruz”
“Hakkımızı aramaya geldik. Bu güneşli günde, yağmur çamur demeden çay topluyoruz ama emeğimizin karşılığını alamıyoruz. Böyle bir şey olur mu? Biz kendi bahçemizde işçi olarak çalışıyoruz. 17 lira asla ve asla kurtarmaz. 25 ya da 30 lira olması lazım bu pahalılığa karşı.”
“Yaşamak istiyoruz, gelir gideri karşılamıyor. En az 25 TL olması lazım.”
“Çay fiyatından hiç memnun değiliz. Çay bezlerine, işçi parasına, gübre parasına bile yetmiyor. Hiç memnun değiliz, çok az. Karımız olmadı, zarardan başka. İyi bir fiyat bekliyoruz. Çayımızı öldürdüler. Çayım var ama ne faydası var ki? Ancak Afganlılara yetiyor, onlara toplatıyoruz. nlar da peşin para istiyorlar, biz çay parasını bir ay sonra alacağız. O da ancak işçi parasına yetecek. Hiçbir şey kalmayacak. O yüzden hiç memnun değiliz, protesto ediyoruz. En az 25 lira olması lazım.”
“Çay paralarını almadan borçlanıyoruz. Çay parasını alıp borçlarımızı ödeyeceğiz. Çok zor durumdayız.”
“Buzdolabı baktım. İki ton çay parası yetmiyor. Asla geçinemiyorum. Hem emekliyim, hem çay… 67 yaşındayım, çalışmadan geçinemiyorum. Ben müdür emeklisiyim. Tarlaya giriyorum, çay topluyorum.”
“Çayımızı para vermiyor. En az 25 lira vermesi lazım. Gene de az ama olsun. Bir buçuk ton çayım var. Onu da işçiye veriyorum, makasa veriyorum. Kanser hastasıyım, biçemiyorum. Doktora para yetmiyor Bir oğlum var, o da işe giremedi. Her sene kura. Kota işi çay alıyor. Öyle bir şey olamaz. Bu güneşli havada neler çekiyoruz. Hakkımızı alamıyoruz, hakkımızı almak istiyoruz. Kimseye bir şey demiyoruz, hakkımızı istiyoruz. Başka da bir şey demiyoruz, çay en az 25 lira olsun. Maaşım dokuz bin lira. Geçinemiyoruz.”
